Psychodrama is door de Oostenrijkse psychiater J.L.Moreno in de 20-er jaren ontwikkeld als pedagogisch-psychologische, sociologische en therapeutische methode.
Het is zowel groepstherapie (sociodrama) als individuele therapie (monodrama) en dient bovendien als instrument voor psychosociale training op niet-therapeutisch vlak.
Centraal staat steeds het 'drama' ‑ letterlijk: het handelen. Dit gebeurt door middel van spontane scenische voorstellingen van vroegere, huidige en toekomstige situaties. Voor de protagonist ‑ de hoofdrolspeler ‑ bewerkstelligen deze de verheldering van problematische intermenselijke relaties. Dit houdt o.a. in: de opheffing van projecties, het blootleggen van herinneringen en de cathartische herbeleving van verdrongen gebeurtenissen.
Daarnaast vindt integratie plaats in het heden door feedback van de groep naar aanleiding van het psychodrama. Het oefenen in alternatieve, op de toekomst gerichte scènes helpt de protagonist zijn therapeutische ervaringen in de praktijk van het dagelijks leven om te zetten.